Kanał: Dzielnice Szczecina

Metryczka

  • Widownia: 81282
  • Produkcja: AlfaTV 2015
  • Zdjęcia: Bartosz Semanycz
  • Montaż: Grzegorz Lickiewicz
  • Realizacja: Ryszard Sielicki

Opis

„Pogodno” jest drugim co do liczby ludności osiedlem w Szczecinie – mieszkają tutaj ponad 24 tysiące ludzi. Dominuje zabudowa willowa z początku XX wieku, chociaż znajduje się tutaj również wiele typowych budynków społecznych, wybudowanych w latach 30. Na osiedlu można zauważyć wiele terenów zielonych.W osiedlu „Pogodno” można się zakochać. Ma swoją historię i przepełnione jest urokliwymi zakątkami, którymi zachwycają się kolejne pokolenia.

Na Pogodnie znajduje się wiele budynków akademickich, do których należą oddziały Uniwersytetu Szczecińskiego (między innymi Wydział Nauk Ekonomicznych i Zarządzania przy ul. Mickiewicza), Akademii Morskiej, Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego (Wydział Informatyki, Architektury i Ekonomii) i Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego. 

Wydział Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwestytetu Szczecińskiego wywodzi się z najstarszej polskiej uczelnii ekonomicznej na Pomorzu Zachodnim. Swoją działalność zainaugurowała 14 października 1946 roku jako filia Akademii Handlowej w Poznaniu.W 1950 szkoła została upaństwowiona i przemianowana na Wyższą Szkołę Ekonomiczną, z siedzibą w Szczecinie. W 1955 włączono Wyższą Szkołę Ekonomiczną jako Wydział Inżynieryjno-Ekonomiczny Transportu do nowo powstałej Politechniki Szczecińskiej. W 1985 powstał Uniwersytet Szczeciński z wydziałem ekonomicznym, a 12 lat później (w 1997) zmieniono jego nazwę na Wydział Nauk Ekonomicznych i Zarządzania. Obecnie kształci studentów w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym na kierunkach: informatyka i ekonometria, informatyka gospodarcza, ekonomia, finanse i rachunkowość, zarządzanie, zarządzanie i inżynieria produkcji. Na studiach wszystkich rodzajów studiuje ponad 9000 studentów.

Parafia pw. Najświętszego Odkupiciela powstała  24 marca 1992 r.  z podziału dwóch innych: Swiętego Krzyża i Swiętej Rodziny. W pierwszej fazie do nowopowstałej parafii należały tylko domki jednorodzinne i teren stanowiący poligon wojskowy, na którym w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia rozpoczęto budowę osiedla. Wraz z rozwojem osiedla powstała parafia, której pierwszym proboszczem był O. Edward Ryba. W rocznicę erygowania parafii ks. Bp. Jan Gałecki poświęcił plac pod budowę kaplicy. 

W latach 1993-1994 na potrzeby tworzącej się parafii wybudowano tymczasową kaplicę (przy ul. J. Popiełuszki 10). wg projektu Leszka Nowaka z Poznania. Jest to budynek 3 nawowy, z dachem dwuspadowym, bez wieży na planie prostokąta, o konstrukcji metalowej i wypełniony suporeksem, ocieplony. Prezbiterium zostało otoczone zakrystią i salką katechetyczną. 11 grudnia 1994 r. ks. abp. Marian Przykucki poświęcił Kaplicę.


Stadion Miejski. im Floriana Krygiera mieści się przy ulicy Karłowicza 28, zaś do głównego wejścia przechodzi się z ulicy Twardowskiego. Od lat 50. do 1989 roku stadion był własnością klubu MKS Pogoń Szczecin. Obecnie należy do Miasta Szczecin i zarządza nim Miejski Ośrodek Sportu, Rekreacji i Rehabilitacji. Do początku 2007 roku był największym obiektem, na którym rozgrywano mecze Orange Ekstraklasy. Jego trybuny mają pojemność 18 027 miejsc siedzących. Zadaszone są 1572 z nich. Historia obiektu sięga 1914 roku, kiedy to rosyjscy jeńcy wojenni przekształcili nieczynną żwirownię w plac do gry w piłkę nożną. Pełnowymiarowa płyta boiska wraz z bieżnią i trybunami i szatniami powstała w 1925 roku. Stadion był również siedzibą punktu obrony przeciwlotniczej w czasie działań wojennych w latach 1944 - 1945. 

Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 1 im. prof. Tadeusza Sokołowskiego został uruchomiony na potrzeby wojska w 1940 roku. Nie miał wtedy sobie równych w Europie. W czasie wojny był on również ośrodkiem szkoleniowym, gdyż to właśnie tutaj ewakuowano z Berlina Akademię Medyczną. Po zakończeniu działań wojennych szpital służył wojskom radzieckim jako obóz dla jeńców niemieckich. Później znalazł się w posiadaniu Wojska Polskiego, a następnie PCK. 1 lutego 1950 roku Pomorska Akademia Medyczna przejęła Szpital przy Unii Lubelskiej tworząc Państwowy Szpital Kliniczny nr 1. Obecnie to największa i jedna z najnowocześniejszych placówek ochrony zdrowia w województwie zachodniopomorskim. Szpital jest jedynym ośrodkiem w regionie posiadającym Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych. Jest placówką, w której wykonuje się unikalne w skali kraju endoskopowe leczenie wczesnych postaci nowotworów. Posiada Całodobowe lądowisko dla śmigłowców. 


Kościół pw. Świętego Krzyża usytuowany jest w kwartale zabudowy ograniczonym przebiegiem ul. Adama Mickiewicza, Henryka Wieniawskiego, Marii Konopnickiej i Stanisława Kostki. Odsunięty od ulicy w głąb działki, prezbiterium zwrócony jest w kierunku zachodnim, z wejściem do wnętrza od strony ul. Henryka Wieniawskiego. Do elewacji północnej przylega nowa świątynia zbudowana po 1945 r. natomiast do elewacji zachodniej dobudowany jest dom sióstr zakonnych. Po wschodniej stronie kościoła usytuowany jest dom należący do Caritasu a na północ od niego stoi budynek plebani.

Najstarsza część obecnego kościoła Świętego Krzyża zbudowana została w 1930 r. Od 1970 r. starano się o budowę nowego kościoła. Zezwolenie warunkowało dobudowę nowego kościoła z zachowaniem małego przedwojennego kościółka. Inżynier arch. Zbigniew Abrahamowicz opracował dwa projekty, tradycyjny na planie prostokąta i centralny.

Ksiądz bp Jerzy Stroba wybrał do realizacji układ centralny. Budowę rozpoczęto w 1972 r. i trwała ona do 1978 r. Stary kościółek został zachowany i wtopiony w nowoczesną architekturę. Autor zaproponował rozwiązanie modernistyczne tak pod względem stylu, jak i technologii budowy oraz materiału. W projekcie założono budowę kościoła o konstrukcji żelbetowej, w formie jednoprzestrzennej, częściowo podpiwniczonej hali o układzie amfiteatralnym i rzucie stanowiącym wycinek koła, a przypominającym formę wachlarza o wyoblonej ścianie zachodniej. Bryłę dostawiono do starego kościoła zachowując niewielką, ok. 70 cm odległość pomiędzy ścianami. Obie budowle nakryto wspólnym dachem o dwóch połaciach: jednej szerokiej, pochylonej w kierunku zachodnim rozpostartej nad nawą kościoła nowego i drugiej spadzistej nad południową elewacją kościoła starego. Pod dachem tym ukryto zachowaną więźbę starego kościoła. Dach przykryty jest arkuszami blachy miedzianej.


Sylwetkę kościoła, zasłoniętego w dolnej partii otaczającą go zabudową, akcentuje wieża usytuowana na północno - wschodnim narożniku starego kościoła. Wieża wyprowadzona została, ponad elewację, pionową ścianą w formie trójkątnego skrzydła o ściętym wierzchołku, poniżej którego w murze wycięto prześwit na zawieszenie dzwonu. Wschodnią półkolistą elewację kościoła rozwiązał architekt w formie wysokiej ściany podzielonej rytmem gęsto rozstawionych słupów, pomiędzy którymi umieszczone zostały pionowe pasy okien. 

 

źródło: wikipedia.org